سندرم بیش حرکتی: 26 نکته برای مدیریت علائم و بهبود کیفیت زندگی
سندرم بیش از حد تحرک، همچنین به عنوان سندرم Ehlers-Danlos نوع بیش حرکتی (EDS-HT) شناخته می شود، یک اختلال بافت همبند است که تقریباً از هر 2500 نفر در سراسر جهان 1 نفر را تحت تاثیر قرار می دهد. این بیماری با بیش حرکتی مفاصل، ضعف عضلانی و طیف وسیعی از علائم دیگر مشخص می شود که می تواند به طور قابل توجهی بر زندگی روزمره تأثیر بگذارد. خوشبختانه، استراتژیها و تکنیکهای زیادی وجود دارد که میتواند به مدیریت علائم و بهبود کیفیت زندگی برای مبتلایان به سندرم بیش حرکتی کمک کند.
- تمرینات کششی و تقویتی
تمرینات کششی و تقویتی منظم می تواند به بهبود ثبات مفصل و کاهش درد کمک کند. روی تمریناتی تمرکز کنید که عضلات اطراف مفاصل هایپرموبیل مانند شانه ها، باسن و زانوها را تقویت می کند.
- فیزیوتراپی
کار با یک فیزیوتراپیست می تواند به شما کمک کند تا یک برنامه ورزشی شخصی سازی کنید که نیازها و اهداف خاص شما را برطرف کند. یک فیزیوتراپ همچنین می تواند راهنمایی هایی در مورد وضعیت بدنی مناسب، راه رفتن و مکانیک بدن برای کاهش استرس روی مفاصل هایپر متحرک ارائه دهد.
- پرانتز و ارتز
بریس ها و ارتزها می توانند حمایت و ثبات بیشتری را برای مفاصل هایپرموبیل فراهم کنند. استفاده از بریس یا دستگاه ارتز را برای کمک به تثبیت مفاصل خود در طول فعالیت هایی که باعث درد یا ناراحتی می شوند، در نظر بگیرید.
- مدیریت درد
مدیریت درد یک جنبه حیاتی در مدیریت سندرم هایپرموبیلیتی است. برای تسکین درد و ناراحتی، ترکیبی از دارو و درمانهای جایگزین، مانند طب سوزنی یا ماساژ را در نظر بگیرید.
- استراحت و بازسازی
استراحت و ترمیم برای مدیریت سندرم حرکت بیش از حد ضروری است. مطمئن شوید که به اندازه کافی بخوابید و در طول روز به طور منظم استراحت کنید تا استراحت کنید و بهبود پیدا کنید.
- تغذیه و آبرسانی
یک رژیم غذایی متعادل و هیدراتاسیون مناسب برای حفظ سلامت کلی و کاهش علائم سندرم بیش حرکتی ضروری است. بر روی مصرف یک رژیم غذایی غنی از میوه ها، سبزیجات، غلات کامل و پروتئین های بدون چربی تمرکز کنید و در طول روز مقدار زیادی آب بنوشید.
- مدیریت استرس
استرس می تواند علائم سندرم بیش حرکتی را تشدید کند. تکنیک های کاهش استرس مانند مدیتیشن، تنفس عمیق یا یوگا را تمرین کنید تا به مدیریت استرس و بهبود سلامت کلی کمک کنید.
- شبکه پشتیبانی
ایجاد یک شبکه پشتیبانی از خانواده، دوستان و متخصصان مراقبت های بهداشتی می تواند به شما کمک کند تا با چالش های عاطفی و فیزیکی سندرم بیش حرکتی کنار بیایید. پیوستن به یک گروه پشتیبانی یا انجمن آنلاین را در نظر بگیرید تا با دیگرانی که تجربیات شما را درک می کنند ارتباط برقرار کنید.
- از فعالیت بیش از حد خودداری کنید
با سرعت دادن به خود و استراحت های منظم در طول روز از فعالیت بیش از حد خودداری کنید. این می تواند به جلوگیری از خستگی و کاهش خطر آسیب کمک کند.
- از وضعیت بدنی مناسب استفاده کنید
حفظ وضعیت بدنی مناسب می تواند به کاهش استرس روی مفاصل هایپرموبیل کمک کند. با قرار دادن سر، شانه ها و ستون فقرات خود در یک راستا، وضعیت خوبی را تمرین کنید.
- فعال بمانید
اگرچه ممکن است غیرقابل تصور به نظر برسد، فعال ماندن می تواند به بهبود علائم سندرم بیش حرکتی کمک کند. روی فعالیتهای کمضرر، مانند شنا یا دوچرخهسواری، که برای مفاصل آسان است، تمرکز کنید.
- از دستگاه های کمکی استفاده کنید
وسایل کمکی، مانند عصا یا واکر، می توانند پشتیبانی و ثبات بیشتری را برای مفاصل هایپرموبیل فراهم کنند. استفاده از این وسایل را در حین فعالیت هایی که باعث درد یا ناراحتی می شود در نظر بگیرید.
- فیزیوتراپی برای کف لگن
زمانی که صحبت از سندرم بیش حرکتی به میان میآید، کف لگن اغلب نادیده گرفته میشود، اما فیزیوتراپی میتواند به بهبود قدرت عضلات کف لگن و کاهش علائمی مانند بیاختیاری ادرار کمک کند.
- مسائل گوارشی را مدیریت کنید
مشکلات گوارشی، مانند سندرم روده تحریک پذیر (IBS)، در افراد مبتلا به سندرم بیش حرکتی رایج است. برای مدیریت این مسائل و یافتن رهایی از علائم، با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود کار کنید.
- مدیریت خواب
اختلالات خواب در افراد مبتلا به سندرم بیش حرکتی شایع است. بهداشت خواب خوب را تمرین کنید، مانند حفظ یکنواختیبرنامه خواب و پرهیز از کافئین و وسایل الکترونیکی قبل از خواب.
- درمان رفتاری شناختی
درمان شناختی رفتاری (CBT) می تواند به شما کمک کند تا با جنبه های عاطفی و روانی سندرم بیش حرکتی کنار بیایید. برای توسعه راهبردهای مقابله و بهبود سلامت روان خود با یک درمانگر کار کنید.
- ذهن آگاهی و مدیتیشن
ذهن آگاهی و مدیتیشن می تواند به کاهش استرس و بهبود رفاه کلی کمک کند. تکنیک های تمرکز حواس مانند تنفس عمیق و مدیتیشن اسکن بدن را برای کمک به مدیریت علائم سندرم بیش حرکتی تمرین کنید.
- یوگا و پیلاتس
یوگا و پیلاتس می توانند به بهبود انعطاف پذیری، قدرت و تعادل کمک کنند و در عین حال استرس را کاهش دهند و بهزیستی کلی را بهبود بخشند. این تمرینات را در برنامه روزانه خود بگنجانید.
- ماساژ درمانی
ماساژ درمانی می تواند به بهبود گردش خون، کاهش تنش عضلانی و افزایش آرامش کمک کند. برای تسکین علائم سندرم بیش حرکتی، با یک ماساژدرمانگر دارای مجوز کار کنید.
- طب سوزنی
طب سوزنی یک درمان جامع است که می تواند به کاهش درد و بهبود سلامت کلی کمک کند. برای تسکین علائم سندرم بیش حرکتی، با یک متخصص طب سوزنی دارای مجوز کار کنید.
- آتل زدن
آتل می تواند پشتیبانی و ثبات بیشتری را برای مفاصل هایپرموبیل فراهم کند. استفاده از آتل را در طول فعالیت هایی که باعث درد یا ناراحتی می شود را در نظر بگیرید.
- ارتز پا
ارتزهای پا می توانند حمایت و ثبات بیشتری را برای مچ پا، لگن و زانوها فراهم کنند. استفاده از ارتزها را در طول فعالیت هایی که باعث درد یا ناراحتی می شوند، در نظر بگیرید.
- مدیریت اضطراب و افسردگی
اضطراب و افسردگی در افراد مبتلا به سندرم بیش حرکتی شایع است. برای مدیریت این شرایط و یافتن رهایی از علائم، با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود کار کنید.
- یک محیط حمایتی بسازید
ایجاد یک محیط حمایتی، مانند یک فضای زندگی امن و راحت، می تواند به کاهش استرس و بهبود رفاه کلی کمک کند. تغییراتی را در فضای زندگی خود در نظر بگیرید تا آن را حمایتکنندهتر و راحتتر کنید.
- از خودت دفاع کن
حمایت از خود برای مدیریت سندرم بیش حرکتی ضروری است. با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود برای ایجاد یک برنامه درمانی شخصی و حمایت از نیازهای خود کار کنید.
- خودت را آموزش بده
آموزش خود در مورد سندرم بیش حرکتی می تواند به شما در درک بهتر وضعیت و مدیریت علائم کمک کند. خواندن کتاب ها، مقالات و منابع آنلاین را در نظر بگیرید تا در مورد سندرم بیش حرکتی بیشتر بدانید.
منابع و مراجع دارای اعتبار بالا:
- «سندرم حرکت بیش از حد: راهنمای جامع» توسط دکتر نیل جی کیچن و دکتر مرلین جی ال آر وان در لیندن
- «سندرم اهلرز-دانلوس: راهنمای افراد تازه تشخیص داده شده» توسط انجمن اهلرز-دانلوس
- «سندرم حرکت بیش از حد: درک و مدیریت شرایط» توسط دکتر N. A. K. A. M. van der Linden و دکتر J. M. A. van der Linden
توجه: این مراجع صرفاً برای مقاصد اطلاعاتی ارائه شده است و نباید توصیه پزشکی تلقی شود. همیشه برای مشاوره پزشکی و درمان شخصی با یک متخصص مراقبت های بهداشتی واجد شرایط مشورت کنید.